ในภาษาอังกฤษ การใช้ เอกพจน์ พหูพจน์ เป็นพื้นฐานสำคัญของไวยากรณ์ ซึ่งมีหลักการเปลี่ยนแปลงที่หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นพหูพจน์ปกติ หรือพหูพจน์ผิดปกติ (Irregular Plural Nouns) บทความนี้จะอธิบาย พหูพจน์ มีอะไรบ้าง พร้อมตัวอย่างที่เข้าใจง่าย เพื่อให้คุณสามารถนำไปใช้ได้อย่างถูกต้อง

I. เอกพจน์ พหูพจน์ ภาษาอังกฤษคืออะไร

1. ความหมายของเอกพจน์และพหูพจน์

ในภาษาอังกฤษ คำนามสามารถแบ่งออกเป็น เอกพจน์ (Singular Noun) และ พหูพจน์ (Plural Noun)

• คำนามเอกพจน์ (Singular Noun) คือ คำนามที่หมายถึงสิ่งเดียว เช่น a book (หนังสือหนึ่งเล่ม), a cat (แมวหนึ่งตัว)
• คำนามพหูพจน์ (Plural Noun) คือ คำนามที่หมายถึงมากกว่าหนึ่ง เช่น books (หนังสือหลายเล่ม), cats (แมวหลายตัว)

2. หลักการเติม -s หรือ -es ในพหูพจน์

คำนามเอกพจน์ส่วนใหญ่สามารถเปลี่ยนเป็นพหูพจน์ได้โดยการเติม -s หรือ -es ต่อท้ายคำ

II. พหูพจน์ มีอะไรบ้างในภาษาอังกฤษ

คำนามพหูพจน์ในภาษาอังกฤษสามารถเปลี่ยนรูปได้หลายวิธี ขึ้นอยู่กับกฎของคำศัพท์นั้นๆ ต่อไปนี้เป็นกฎหลักที่ใช้ในการเปลี่ยนจาก เอกพจน์ (Singular) เป็น พหูพจน์ (Plural)

1. คำนามที่เติม -s ตามปกติ

คำนามทั่วไปสามารถเปลี่ยนเป็นพหูพจน์ได้โดยการเติม -s ที่ท้ายคำ

ตัวอย่างประโยค

• I have many books in my library.
  (ฉันมีหนังสือหลายเล่มในห้องสมุดของฉัน)
• There are two cars parked in front of my house.
  (มีรถยนต์สองคันจอดอยู่หน้าบ้านของฉัน)

2. คำนามที่ลงท้ายด้วย CH, SH, S, X เติม -es

คำนามที่ลงท้ายด้วย -ch, -sh, -s, -x ต้องเติม -es เพื่อทำให้เป็นพหูพจน์

ตัวอย่างประโยค

• There are many churches in this city.
  (มีโบสถ์หลายแห่งในเมืองนี้)
• I put the plates and dishes on the table.
  (ฉันวางจานและชามไว้บนโต๊ะ)

3. คำนามที่ลงท้ายด้วย -y เปลี่ยนเป็น -ies

หากคำนามลงท้ายด้วย พยัญชนะ + y ต้องเปลี่ยน y → ies

แต่ถ้าหน้าตัว y เป็นสระ (a, e, i, o, u) ให้เติม -s ได้เลย

ตัวอย่างประโยค

• There are many beautiful cities in the world.
  (มีเมืองที่สวยงามมากมายในโลกนี้)
• She bought new toys for her children.
  (เธอซื้อของเล่นใหม่ให้ลูกๆ ของเธอ)

4. คำนามที่ลงท้ายด้วย -f หรือ -fe เปลี่ยนเป็น -ves

บางคำที่ลงท้ายด้วย -f หรือ -fe ต้องเปลี่ยนเป็น -ves

ตัวอย่างประโยค

• The trees are full of green leaves.
  (ต้นไม้เต็มไปด้วยใบสีเขียว)
• The hunter saw a pack of wolves in the forest.
  (นายพรานเห็นฝูงหมาป่าในป่า)

5. คำนามที่ลงท้ายด้วย O เติม -es

คำนามที่ลงท้ายด้วย -o ส่วนใหญ่ต้องเติม -es

ตัวอย่างประโยค

• My grandmother grows potatoes in her garden.
  (คุณยายของฉันปลูกมันฝรั่งในสวนของเธอ)
• The movie is about legendary heroes.
  (หนังเรื่องนี้เกี่ยวกับวีรบุรุษในตำนาน)

ข้อยกเว้น: คำที่ลงท้ายด้วย -o แต่เป็นคำยืมจากภาษาอื่นสามารถเติมแค่ -s ได้ เช่น photo → photos, piano → pianos, radio → radios

อ้างอิง: เรียนรู้คำนามนับได้ นับไม่ได้ในภาษาอังกฤษ พร้อมตัวอย่าง 100 คำ

III. เอกพจน์ พหูพจน์ผิดปกติในภาษาอังกฤษ

คำนามพหูพจน์ผิดปกติ (Irregular Plural Nouns) คือคำนามที่ไม่เป็นไปตามกฎปกติของการเติม -s หรือ -es

1. คำนามที่เปลี่ยนรูปไปเลยเมื่อเป็นพหูพจน์

ตัวอย่างประโยค

• The little children are playing in the park.
  (เด็กๆ กำลังเล่นอยู่ในสวนสาธารณะ)
• I have two feet, but my left foot hurts.
  (ฉันมีเท้าสองข้าง แต่เท้าซ้ายของฉันเจ็บ)

2. คำนามที่มาจากภาษากรีกและละติน

คำนามบางคำที่มาจากภาษากรีกและละตินจะมีรูปพหูพจน์ที่แตกต่างไปจากปกติ

3. คำนามที่มีแค่รูปพหูพจน์ ไม่มีรูปเอกพจน์

คำนามบางคำจะมีแค่รูปพหูพจน์ ไม่มีรูปเอกพจน์

ตัวอย่างประโยค

• I need a new pair of scissors.
  (ฉันต้องการกรรไกรคู่ใหม่)
• My glasses are on the table.
  (แว่นตาของฉันอยู่บนโต๊ะ)

การใช้ เอกพจน์ พหูพจน์ ภาษาอังกฤษ เป็นสิ่งสำคัญที่ต้องเรียนรู้เพราะช่วยให้เราใช้ภาษาได้ถูกต้อง หลักการเปลี่ยนรูปคำนามจากเอกพจน์เป็นพหูพจน์มีหลายรูปแบบ ทั้งแบบเติม -s, -es, เปลี่ยนเป็น -ves, หรือเปลี่ยนรูปแบบไปเลย ซึ่งคำนามพหูพจน์ผิดปกติหลายคำต้องจำให้ได้เพราะไม่มีรูปแบบตายตัว การฝึกฝนใช้ พหูพจน์ มีอะไรบ้าง ให้คล่องแคล่วจะช่วยให้คุณพัฒนาทักษะการเขียนและการพูดภาษาอังกฤษได้อย่างมีประสิทธิภาพ